Президентимиз томонидан замонавий туризм маршрутларини ташкил этиш бўйича белгилаб берилган вазифалар Ўзбекистоннинг бой маданий-тарихий мероси ва табиий гўзалликларини жаҳонга янада кенгроқ танитишга қаратилган муҳим қадам бўлди. Туризм қўмитасининг ҳокимликлар билан ҳамкорликда 36 та туман ва шаҳарни этно, гастрономик, тиббий, экстремал, маданий-тарихий, зиёрат, қишки ва агротуризм каби йўналишларда ривожлантириш бўйича тасдиқланаётган катта дастури эса бу йўлдаги амалий ишларнинг бошланишидир.

Айнан шундай ўзгаришлар арафасида, ёш ва иқтидорли ошпаз Озоданинг қалбида миллий ошхонамизнинг асрий сирларини англаш ва уни дунёга намоён этиш иштиёқи янада кучайди. У бувисидан мерос қолган сарғайган китоб саҳифаларида аждодларининг рецептларини ўқир, ҳар бир таомнинг замирида яширинган тарих ва анъаналар билан ошно бўларди. Президентнинг туризмни ривожлантиришга қаратилган ташаббуслари Озода учун янги имкониятлар эшигини очди. У энди нафақат ўз маҳоратини ошириш, балки ўзбек ошхонасини сайёҳлар учун жозибали гастрономик йўналишга айлантириш орзуси билан яшарди.

Айни пайтда, узоқ Италиядан келган сайёҳ Марко ҳам Ўзбекистоннинг ноёб маданияти ва табиати билан танишиш мақсадида қадам ранжида қилаётган эди. Унинг рюкзагида жаҳоннинг турли бурчакларининг мазали таъмлари акс этган харитаси бор бўлиб, Ўзбекистон унинг учун ҳали кашф этилмаган гастрономик макон эди. Тошкентнинг қадимий кўчаларида сайр қилар экан, унинг бурнини ўзбек таомларининг ўзига хос иси тутди. Қозонларда димланаётган паловнинг ҳамда тандирдан узилаётган ноннинг хушбўй ҳиди Маркони сеҳрлаб қўйди.

У биринчи бўлиб татиб кўрган ўзбек палови унинг тасаввуридан ҳам ўзиб кетди. Ҳар бир дона гуруч, гўштнинг юмшоқлиги, сабзи ва майизнинг ширинлиги Маркони асир этди. У бу таомда асрлар давомида сайқалланган кулинар санъатнинг юксак намунасини ҳис қилди. Самарқанднинг нонлари, Бухоронинг ширинликлари, Фарғонанинг димлама ва мантиси унинг гастрономик саёҳатини янада бойитди.

Марконинг Ўзбекистон бўйлаб саёҳати давомида у нафақат мазали таомларнинг таъмини тотди, балки уларнинг тарихи ва тайёрланиш жараёни билан ҳам қизиқди. У Озода каби ёш ва иштиёқли ошпазлар билан учрашиб, уларнинг миллий ошхонага бўлган муҳаббатини, анъаналарни сақлаш ва янги авлодга етказишга бўлган интилишларини кўрди. Марко, Чортоқнинг шифобахш сувларига келган бўлса-да, афсуски, бу ернинг салоҳияти тўлиқ ишга солинмаётганининг гувоҳи бўлди. У Сариосиёнинг тоғларида қишки туризм учун улкан имкониятлар мавжудлигини, Мўйноқда эса "Стихия" фестивалига келган сайёҳларни янада кўпроқ жалб қилиш учун янги ғоялар зарурлигини англади.

Президентимизнинг ташаббуси билан Иқтисодиёт ва молия вазирлигига 36 та туман ва шаҳар бўйича мастер режалар ишлаб чиқишни тезлаштириш ва лойиҳаларни ўз вақтида молиялаштириш вазифаси қўйилгани, Марко ва Озода каби юртимизнинг бой меросига қизиққан ҳар бир инсон учун катта умид бағишлайди. Чунки, Сариосиёнинг тоғларида замонавий қишки курортлар барпо этилса, Чортоқнинг шифобахш сувлари жаҳон сайёҳларини ўзига жалб қилса, Мўйноқдаги фестивал янада кенг кўламга эга бўлса, бу нафақат иқтисодиётнинг ривожланишига, балки миллий ошхонамиз ва маданиятимизнинг дунёга янада кенгроқ танилишига хизмат қилади.

Озода ва Марконинг Ўзбекистонга бўлган муҳаббати – бу юртимизнинг бой тарихи, маданияти ва бетакрор табиатига бўлган чексиз ҳурматнинг ифодасидир. Президентнинг туризмни ривожлантиришга қаратилган стратегик қадамлари эса, бу икки қалбнинг орзуларини рўёбга чиқариш, Ўзбекистонни жаҳон туризм харитасида муносиб ўрин эгаллаши учун замин яратади. Энди навбат – Туризм қўмитаси ва маҳаллий ҳокимликларда. Уларнинг саъй-ҳаракатлари билан Ўзбекистон нафақат тарихий обидалари билан, балки ўзининг ёрқин гастрономияси, шифобахш масканлари ва фаол туризм имкониятлари билан ҳам жаҳон сайёҳларини ҳайратга солади.