Миграция ишсизликка ечимми?
Қаҳрамонимиз Ҳанифа 26 ёшда. Ўғли ва қайнонаси билан бирга тўрт ойдан бери Олмалиқ шаҳрида яшаб келмоқда. Унинг турмуш ўртоғи 32 ёшли Сардор Шерматов Россияга ишлаш учун кетган. Бир ёшли ўғли ҳали гапира олмайди. «Ўғлимнинг кўзларидан отасини соғинаётганини кўраман. Телефонда дадасини кўрса, кўзлари чақнайди, отасини бағрида бўлгиси келаётганини ҳис қиламан”, — дейди Ҳанифа. Ишсизлик Сардорни кетишга мажбур қилди. Аёли эса бир нафар фарзанди билан моддий ёрдамга муҳтож. Моддий етишмовчиликлар юз минглаб ўзбек эркакларини хорижда ишлашга мажбур қилмоқда.
“У Россияга кетганидан сўнг, аҳволимиз янада ёмонлашди. Озиқ-овқат учун пул етарли эмас. Гўштни жуда кам истеъмол қиламиз, асосан ейишимиз гуруч ва картошка. Баъзан тушлик ва кечки овқатда шунчаки пиёз қовурамиз”, – дейди бу оила аёллари. Ҳанифа ўз ҳикояси орқали уйидан минглаб чақирим узоқда ишлаётган эри ва усиз ҳаётида қандай ўзгаришлар бўлгани ҳақида гапириб беради.
Турмушнинг «мушти»
Ҳанифа Шерматова ўз ҳикоясини шундай бошлайди:
– Турмуш ўртоғим билан 2020-йилда совчилар орқали танишганмиз. Тақдир экан, тез орада тўйимиз бўлиб ўтди. Бир нафар фарзандли ҳам бўлдик. Аввалига яхши яшадик. Ҳаётимдан мамнун эдим. У вақтда Сардор акам ишларди. Кўп ўтмай иш жойида ойликлари негадир вақтида бўлмай қолди. Кредитларимиз борлиги сабабли оилада етишмовчиликлар бошланди. Эрим маошини вақтида ололмаганлиги учун ишдан бўшашга мажбур бўлди. Қурилиш ишларига ҳаракат қилмоқчи эди, бироқ совуқ бошланганлиги сабабли иш тополмади. Фарзандимга дори-дармон, тагликлар, қўшимча овқат учун ҳам анча-мунча харажат қилардик. Ўз уйимиз йўқ, Ижара нархи эса қиммат. Турмуш ўртоғим ишсизлиги сабаб моддий қийинчиликларимиз кўпайиб, пулсиз қолиб кетдик. Ишсизлик ва пулсизлик Сардор акамни Россияга кетишга мажбур қилди. Кўпроқ ишлаб уй оламан, деган мақсадда кетдилар.
Сардор Шерматов ҳали Россияда иш топмагани учун ўзи ҳам у ерда қийналаяпти Оиласи эса буёқда. Ҳанифа квартира пулини тўлай олмагани учун, ижара шартномаси қилиб, бир йиллик ижара ҳаққини тўлаб беришга ҳокимиятдан ёрдам сўради.
Соғинч тилга кирганда…
Ҳанифа турмуш ўртоғисиз ўтаётган кунлари ҳақида сўзлар экан, уни сўзсиз соғинаётганини таъкидлади:
Турмуш ўртоғингиз ёнингизда бўлса, суянган тоғингиз бўлади, ўзингизни анча енгил ҳис қиласиз, қийинчиликлар бу даражада сизни эзиб қўймайди. Усиз бир нимангиз йўқдай бўлади. Масалан, оилада эркак киши бўлса, керакли нарсани топишга ёрдам қилади, рўзғор юки уни гарданида бўлади. Ҳозир икки аёлмиз, ожизамиз. Қўлимиздан ҳеч нарса келмаяпти. Сардор акам телефон қилсалар, аҳволимизни уларга рўй-рост айта олмаймиз, сиқилмасин, ўйланмасин бегона юртларда деб индамаймиз, – дея ҳикоясида давом этди Ҳанифа.
Борини фарзандига бағишлаётган қаҳрамонимиз турмуш ўртоғи ҳақида сўзлар экан, у билан бир мартагина тоққа саёҳат қилгани, ундан кейин бирор марта ҳеч қаерга бормагани, бу охиргиси бўлгани, яна шундай саёҳатларга Сардор ва фарзанди билан боришни, яна бир оила бўлиб тўкис ҳаёт кечиришни орзу қилиб яшаётганини таъкидлайди.
Моддий жихатдан қийналган Ҳанифа турмуш ўртоғининг ёнида бўлган дамларини эслаб, “турли ерда вақтинчалик ишлаб бўлса-да, пул топиб келар, фарзандимизни ҳеч нарсадан кам қилмасликка ҳаракат қиларди”, дейди. Эри кетгандан кейин фақат бола пулига қараб қолган қаҳрамонимиз борига ҳам, йўғига ҳам, битта нон билан қолиб кетса ҳам қора қозонини қайнатиб, борини еб ўтиришга мажбур бўлиб қолди. Қариндошлари орада оз-оздан ёрдам беришиб туради.
Ҳанифанинг айтишича, энг кўп ейдиган овқатлари гуручли мастава ва шавла, баъзан картошка пиширишади, аммо гўштсиз. Аёл саноат касб-ҳунар коллежини тамомлаган, бироқ ҳеч қаердан иш топа олмаган, ишсиз. Эри ёнида эмаслиги етмагандек, ўзи учун иш топа олмаётгани уни яна ҳам кўпроқ азоблаяпти.
777.000 сўм нафақага 1.200 000 сўмлик ижара
Олмалиқ шаҳрида истиқомат қилаётган Бувизайнаб Шерматова, 63 ёшда, нафақада. Сардорнинг онаси, Ҳанифанинг қайнонаси.
Аёл ўз ҳикоясини баён қилар экан, ёши ўтганлигини, ишлаб келинига ёрдам бера олмаётгани, ўғлини соғинаётганлиги, лекин шундай бўлса-да ҳаётидан нолимаслигини айтди.
– Ўғлим дастлаб “киракашлик билан пул топаман”, деб машина ҳайдади. Авария бўлди, уни таъмирлашга маблағ бўлмади. Сўнгра кунлик ишларга чиқа бошлади ўғлим, лекин ҳар куни ҳам иш бўлмасди. 2-3 кунлаб ишсиз уйда ўтириб қоларди. Кейин мажбур чет давлатга ишлаш илинжида кетиб қолди. Қизларим ўз оиласи билан. 777.000 сўм нафақа пули оиламизга етмаяти. Ижара пули 1.200 000 сўм бўлгани учун жуда ҳам қийналиб қолдик.
Ишлай десам, ишлай олмас эканман. Бир марта таваккал қилиб ишга бориб келдим. Гандираклаб, бошим айланиб, кўзим қоронғулашиб кетди, худди очликдан силласи қуриб қолган одамга ўхшаб. Бир ишга ярамай қолибман. Ҳали ҳам ёш қизлар бор эди, ёрдамлашди. Бир кун амаллаб ишлаб келдим. Келинни чиқазай десам, неварам ёш. Бир укам бор, лекин у ҳам ишсиз. Паспортини яқинда олди, бир бойнинг моллларини боқади. Ҳар замонда шунга дардимни айтаман. Ўзини аҳволи бир танг, шундай бўлсада, 200-300минг бериб тур, деб бораман. Нафақам чиқса, қарзларимни бераман. Яна пулсиз қоламиз, – дейди Бувизайнаб она.
Қийинчиликлардан қадди букилган она тўшакка узанади, қариганида пиёз қовуриб еган кунлари ҳам ўз тақдиридан нолимайди. Россияга кетган ўғлининг ортидан қийинчиликлар гирдобига тушиб қолди она. Олаётган пенсияси рўзғорга етмаяпти.
Меҳнат мигрантлари юристи
Юрист Ботиржон Шермуҳаммедов анча йилллардан бери Москва шаҳрида истиқомат қилади. У Россия давлатида чорасиз қолган ўзбекистонлик меҳнат мигрантларининг ҳақ-ҳуқуқларини ҳимояси билан шуғулланиб келади. Ботиржон меҳнат мигрантлари масаласида ўз фикрларини шундай изоҳлайди:
-Кўп нарса иқтисодий ҳолатга боғлиқ. Ҳанифанинг оиласига келсак, эри Россияга кетса-да, хабар олиб турибди. Кейинчалик пул юбориб турса, иқтисодий аҳволи ёмон бўлмайди. Лекин шунақа инсонлар борки, четга кетиб, бир неча ойлаб, хатто йиллаб хабар олмайдилар. Бошқа давлатга бориб, оила қуриб олаётганлари ҳам йўқ эмас. Ўзбекистондаги ўз оиласидан хабар олиш у ёқда турсин, пул юбормайдиганлари бўлади. Юртда қолганларга албатта қийин. Чунки аёллар ўзини ўзи боқишга мажбур, кўчага чиқиб савдо билан шуғулланади ёки ёш болалари билан бошқа иш қилишади. Бунақа ҳолатлар жуда кўп. Кўпчилик эътибор қаратмайдиган яна бир ижтимоий томони борки, йиллаб Россиядан уйига бормайдиган эркак оила-аъзоларининг соғлиғидан бехабардир. Уларнинг фарзандлари эса ота-онаси, айниқса, ота тарбиясини кўрмасдан улғайяпти. Бу ижтимоий таназзул дегани.